نظارت بر کارگزاران در ترازوی فقه و حقوق
خیانت و مفاسدی که در طول تاریخ گاهی توسط عده ای از کارگزاران و مسئولان در جامعه دیده می شد، صاحبان فکر و اندیشه را بر آن داشت تا در مورد نحوه ی جلوگیری از فساد در زمینه های مختلف، اعم از اجرایی، قانونگذاری، قضایی، نظامی، فرهنگی و …. به بحث و گفت و گو بپردازد. عده ای بدلیل بروز و ظهور مفاسد حکومتی راه افراط را در پیش گرفته و طرفدار جامعه ی بدون حکومت «آنارشسیم» شدند. در نگاه این گروه، بهترین راه مصون ماندن از شر مسئولان خائن، عدم تشکیل حکومت و یا جانب داری از جامعه مدنی است. تعابیری مانند «من ملکَ إستاثرَ» که استبداد را نتیجه ی حکومت دانسته اندیشه ی ملازمه ی بین حکومت و فساد را تقویت کرده است.
مفاسد گوناگون کارگزاران حکومتی، در بسیاری از کشورها، بحث های نظارت بر مسئولان و راه های پیش گیری جرائم را به وجود آورد. از آنجا که امروزه با پدیده ی دهکده ی جهانی مواجه هستیم، سطح مفاسد حکومتی نیز گسترده تر شده و مرز های جغرافیای را در نوردیده است. به همین جهت بحث از نحوه ی مواجهه با مفاسد از سطوح کشورها فراتر رفته و مجامع بین المللی را بر آن داشته، که برای مقابله با آن، به اقدامات پیشگیرانه دست بزنند.
سجاد خادم لو